Pinsen 2012 - trøste og bære - del 2

"Pinsti", sa dei gamle. I gemalen si slekt har dei sågar tradisjon for "pinsti-stebne". Kor mange som var på "pinsti-stebne" rundt omkring i år, skal eg ikkje gjetta på, men at det var utfartshelg er det i alle fall ingen tvil om...

Det første hintet burde eg ha teke då eg var innom hos den lokale bakaren og skulle kjøpa brød til helga. Neste år må eg huska å bestilla. Eg fekk dei tre siste brøda som var igjen...

Me var nøgde som hadde fått pakka i bilen, henta ungar og var på vegen klokka fire om ettermiddagen. På motorvegen konstaterte me at dei som skulle sørover hadde ein god dose med køkjøring foran seg, og priste oss lykkelege for at me ikkje bygger hytte på Sørlandet. Så, då me kjørte av motorvegen, var det stopp. Bomstopp. Køkjøring var tydelegvis ikkje berre for dei som skulle til Sørlandet. Først nederst i den første tunnelen i Rennfast løyste køen seg opp. Frå Hommersåk til Mortavika brukte me to timar, det same som me på ein god dag brukar på heile turen...

Nydeleg vêr hadde me heile helga. Litt i overkant varmt til å stå i stige i søreveggen for å montera vindskier og vannbord, men så blei det i alle fall gjort. Gutane bada seint og tidleg, og ein tur ut i båten måtte me og. Ingen uhyggelege pipelydar denne gongen, og glade var me.

Veslejenta var overbegeistra over å vera på sjøen, og sa "båt, tut-tut, båt, tut-tut" ustanseleg. Eg hadde mi fulle hyre med å sørga for at ho ikkje hoppa på sjøen for oss.

Elles har helga gått med til klargjering for elektrikar og røyrleggar. Me skal ha vegghengt toalett på badet, og dermed måtte Pål setta opp ein vegg i bakkant av der det skal vera, og smøra på membran for å sikra mot lekkasje.

Så var det til å rydda, slik at handverkarane kjem fram der dei skal jobba. Den resterande glavaen heiv me opp på loftet, og dermed fekk eg nok ein gong utfordra høgdeskrekken min (eksponeringsterapi, kallar Pål det...)

Deretter stabla me veggplater og panel for n-te gong, denne gongen i spissen i stova.

Til slutt blei teikning over kjøkken og bad + kor me ville ha montert kontaktar, lyspunkt og brytarar stifta opp på stenderane. Me kjem ikkje til å vera på staden når handverkarane kjem, så på denne måten håpar me å gardera oss mot overraskingar...

Her er til slutt eit bilde av hytta teke frå sjøen denne helga - nå også med vindskier og vannbord på den sida...

Hipp hipp hurraaa!!!

17. mai i år må vel skriva seg inn i historia som ein av dei våtaste og kaldaste nokon gong. Ungane her i huset fekk på seg ullundertøy under finstasen, før det bar ut på trappa (som er under tak...) for den obligatoriske fotoshoot'en:

 Deretter fekk gutane regnjakke over dressen, og ei noko molefonken småjente blei lempa oppi vogna med ullteppe og regntrekk før dagens store utfordring: Barnetoget. Det blei ein våt affære, men gutane såg ut til å ha det kjekt.

 Så var det ein tur bortom skulen for leiker og premiar ute (gutane) og is inne (foreldra og veslesøster), før eldstemann gjekk i "latbrandstoget" (særs lokal tradisjon på Hommersåk; ikkje be meg forklara namn eller bakgrunn...) med innebandy'en.

Deretter avslutta me feiringa, pakka i bilen og vende kursen mot Ålfjorden for ei langhelg med hyttebygging.

Kva har me fått gjort? For min eigen del kan eg svara: Ikkje det spøtt! Pål har fortsatt å jobba under overskrifta "småpottl", mens eg har jobba under overskrifta "småpottl som ikkje vil sova"...

Fredag var me på Årabrot med eit svært tilhengarlass med søppel, og i tillegg fekk eg kommandert bror min til å komma og henta ein del glavarullar som me hadde til overs. Dermed blei det litt lettare å gå, i det minste.

Laurdag var røyrleggar-onkelen min inne på befaring. Han kjem nok til å begynna på sin jobb om ikkje så lenge. Etterpå blei det ein del fundering på valet mellom fliser, vanleg panel malt med våtromsmaling, baderomspanel eller vinyl. Prosjektleiaren då me bygde huset sa: "Du kan få ka du vil, men det kosta...". Han var nok inne på noko vesentleg...

Søndag kom verkeleg godveret, og kontrasten til tidlegare nemnde 17. mai var slåande. Då hadde eldstemann venta lenge nok, så då MÅTTE me berre sjøsetta båten.

Ein mystisk pipelyd gjer dessverre at me truleg må ta båten opp igjen for å finna ut kva det der er for noko...

Innimellom dette har ungane kost seg og leika godt med søskenbarna sine. Søstera mi har ein gut på 5 år og ei jente på 2 år. Gutane hadde eit gapahuk-prosjekt gåande i skogen eine dagen, og har elles leika sjørøvarar, godt inspirerte av "pirates of the Carribean". Småjentene har vimsa rundt, klatra, hoppa, samla på småstein og vore skjønt einige om at kvil midt på dagen er for pingler...

To helger med "småpottl"

Nå har me vore på Tveit to helger på rad, og stort sett drive med det Pål på sandnesisk kallar "småpottl". Eg syns dette er eit svært dekkande ord for kva me har drive med; mange småting som tek tid, men som kanskje ikkje viser så godt igjen.
 
Inne i hytta har Pål spikra opp elektrikarlekter i taket i soveromsdelen, og sett opp stenderar mellom stova og kryploftet. Eg har sopt og rydda og prøvd etter beste evne å gjera det framkommeleg til å jobba. Dessutan har eg målt opp og teikna kjøkkeninnreidninga på golvet der ho skal vera. Nå nærmar det seg stygt at me kan involvera elektrikar og røyrleggjar.

Ute er nå vindskier og vannbord på plass på heile hytta utanom spissen mot Kvitanesvikjå. Pål har og fått ramma inn trekantvindaugene i spissen, og eg har fått beisa bittelitt. Dessutan har eg sådd blomstereng nedom hytta, så får me sjå koss det eksperimentet går... Det blei og ein del rydding ute, så nå står 15 søppelsekker klare til ein tur på søppelplassen neste gong me reiser nordover igjen.

Denne helga fekk me god hjelp med barnepass, og det merktest godt. Utruleg kor mykje meir effektivt det går når to kan jobba i lag samanhengande. Her er nokre bilde frå desse to helgene: