Kloakk er noko drit!

Då me reiste på hytta då eg var lita, hadde me do av typen når-det-er-fullt-er-det-berre-å-spa-eit-hol. Me er vel skjønt einige, både eg og gemalen, at kravet til komfort er noko høgare for vårt vedkommande. Dermed fant me ut at dette med doløysing måtte me ta stilling til før hytta blei reist, slik at me ikkje laga det altfor vanskeleg for oss sjølve.

Det skal seiast at framdrifta her ikkje har vore den største, rett og slett fordi me ikkje har klart å oppdriva den store entusiasmen for emnet. Me sleit rett og slett med å setja oss ned og lesa om septikktankar, reinseanlegg, snurredassar og forbrenningstoalett - for ikkje å snakka om å ta stilling til kva me skulle velja. Ein do skal fungera - og ferdig med det.

Etter mange rundar med beslutningsvegring fant me endeleg ut at me ville gå for vanleg vassklosett og septikktank med avrenning. Det var då Pål fant ut at han skulle begynna å søka etter brukte septikktankar på Finn. Alt det fins ein marknad for!!! Og, jammen fekk han napp også. På Tau var det nokon som hadde ein dei ville selja, og det førte igjen til at me for ein 14 dagars tid sidan nok var eit pussig syn på ferja over Boknafjorden...

På Tau: Svoger Øyvind sørgar for forskriftsmessig plassering på tilhengaren.

Ready for take-off!

Joda, han er der ennå.

På ferja.

Og endeleg framme på Tveit. Nei, det lukta ikkje godt!