Heim og snu i døra...

Gemalen og eldstemann for av garde på Agder-cup i helga, mens eg tok med meg dei to resterande avleggarane til Tveit for å forveta meg meir om ståa. Og her går det på fram, som ein kan sjå av bilda. Hadde ein prat med snikker Robert på telefon i dag, og han rekna med eit par veker til på det han skal gjera. Då er hytta reist, tett og klar for at me kan putla i vårt eige, meir bedagelege tempo i sommar. Neste helg er langhelg, så dermed er me klare til ny tur nordover allereie i morgon kveld. Og eg som ikkje har rukke å pakka ut etter sist helg ennå! Snakk om å snu i døra!

Hei, bestilte du basseng???

Nå har snekkerane jobba ei veke med hytta vår, og me har hatt ein tur nordover for å forveta oss, og for å støypa bandjern i pillarblokkene på det som skal bli terrassen. Mellomsøs med familie var også på plass, og då dei kom ned på si hytte, kom følgande tekstmelding til meg: "Dokke har fått basseng. Ta med nal...". Det var m.a.o. litt vått...

Her er eit par bilde til som viser kor langt dei er komne. Sjølv om me på førehand meinte me hadde god kontroll, blei det likevel eit par utsegn av typen: "blei vindaugene på soveromma så store?" og "blei det ikkje lågare under taket i utstikket på kjøkkenet?" 

Elles er det i løpet av helga sett opp tunnellar over bringebæra på Lundaråkeren. 

Og så har verdas beste trekløver kosa seg slik dei pleier når me kjem til Tveit...

...gå!!!

I går, søndag (!), kom første lasset med materialer!

Og i dag kom "snikker Hansen" og ein lærling og heiv seg over arbeidet.

Dette bildet er teke kl halv ti i dag morges! Nå blir det verkeleg spennande å komma nordover til helga igjen!

Klar, ferdig...

Då me kom heim frå påskeferie på Tveit, låg det ein mail frå Drømmehytten og venta på meg: Dette må de passa på når de støyper grunnmuren... Arrgh! Me hadde jo allereie støypt grunnmuren! Så då blei det mailar og telefonar fram og tilbake, før me i dag kunne konkludera med at dette går nok bra. Og heldigvis for det, for i dag seier snekkeren at han er klar til å begynna om ei vekes tid! Nå blir det verkeleg spennande!

Elles er det litt rart å skriva innlegg på bloggen i dag, når eg veit at ein av dei ivrigaste lesarane ikkje er blant oss lenger. Barndomskameraten frå nabogarden skreiv også blogg, men mens min blogg handla om hyttebygging og framtidsplanar, handla hans om det å leva med uhelbredeleg kreft. Ein flott fyr, med eit humør og eit pågangsmot av dei sjeldne. Han hadde verkeleg fortent å bli meir enn 40 år...