Kardemommeby, takras og bryllup...

Onsdag denne veka lasta me "loffen" full av ungar, og sette kursen mot Kristiansand. Litt ferie syntest me me kunne unna oss i år også, så me såg for oss eit par dagar i dyreparken og overnatting på svigers si hytte på Evje. Vergudane var så avgjort ikkje på vår side. Det gjekk frå yr, via vanleg regn til plaskregn i løpet av onsdagen. Eg og gemalen stod under eit tre mens den yngre garde såg på show i Kardemommeby. Me var klissvåte og mismodige, og tenkte vel at "nå kan det vel ikkje bli verre?"

Då kom det telefon frå far min på Tveit: "Det har vore kraftig vind, og det ser ut til at takpappen på hytta har blåse av..."

Etter intens hjerneaktivitet kom me fram til at det ikkje var så mykje me kunne gjera akkurat der og då. Me fekk ringt til svigers og gjort om på barnevaktavtalen for helga, kom oss litt tidlegare avgarde frå Kristiansand enn planlagt på torsdag, og pakka om i ein rasande fart då me kom heim. Fredag morgon hadde me opptelling: Stige? Finkler? Kompressor? Astrid? Og dermed for me avgarde.

Etter å ha teke det heile i augesyn, ringte me til snekkeren for å få litt ekspertråd. Etter ei lita stund ringte han tilbake, og gav oss beskjed om å legga ut for ny takpapp og ta vare på kvitteringen, så skulle Drømmehytten dekka dette.

Ettersom me skulle i bryllup laurdag, og dermed berre kunne jobba fredag, fant me ut at me fekk prøva å berga stumpane så godt me kunne. Pål var oppe på taket og fekk spikra på nokre lekter, så får me håpa at det held til me kjem nordover til veka igjen. Då får me "ta det hele fra begynnelsen igjen", som historielæraren min på Skeisvang sa...