Påsken 2012 - trøste og bære!

Me bestilte siste leveransen frå Drømmehytten i løpet av påskeveka. Litt overraska blei me då me fekk vita at dei ville komma med lastebil allereie palmelaurdag (er det noko som heiter det?). Me hadde nemleg bestemt oss for å venta med å reisa til verste køen hadde lagt seg, dvs laurdag morgon, så litt travelt fekk me det.

På turen nordover prøvde me å finna ut korleis me skulle organisera det heile. Ikkje så heilt enkelt når ein er usikker på kor stort eit lass er, kva det inneheld og kva som skal jobbast med først og sist. Me virra rundt og flytta på ting etter beste evne, og då lastebilen kom, spurte Pål sjåføren om kor mykje det var denne gongen. Sju tonn, fekk han til svar... Me bar og bar: Ferdigmalte MDF-plater til alle veggene i hytta, kryssfinerplater og gipsplater, ferdigmalt listverk til heile hytta, panel til taket i heile hytta og alle dei innvendige dørene.

Etter to dagar med bæring og ein dag med flytting på det me hadde bore, konstaterte gemalen at han kunne melda seg inn i gorillaklubben, "for dei som kan klø seg sjølv på leggen utan å bøya seg". Eg veit ikkje kva klubb eg sjølv kunne melda meg inn i, men eg kjende eg hadde jobba, ja!

Så følgde to dagar då gemalen hadde henting av bildeler på programmet. Grunnen til dette var ein stjernesmell eg klarte å forårsaka for nokre veker sidan, men det snakkar me ikkje så høgt om... Eg og ungane blei i alle fall igjen på Tveit, og hadde to dagar med nydeleg ver. Eine dagen hadde me utflukt opp til Tveitefjedlet saman med søster, svoger og tanteungar, med påfølgande risengrynsgraut då me kom att. Andre dagen laga me bål og rydda litt rundt hytta, i tillegg til å sludra med slekt som kom tytande ut frå diverse hytter i nærleiken. Ingen tvil om at påsken markerer oppstart av hyttesesongen.

Skjærtorsdag var det eit skikkeleg guffent ver, så då pakka me badetøy og drog til Aksdal for å lauga oss, før me drog vidare på besøk i Haugesund. Langfredag, påskeaftan og 1. påskedag fekk me oss nokre gode arbeidsøkter, noko som gjer at me nå kan proklamera at glava er me fint ferdige med!

I tillegg er Pål godt i gong med vindskier og vannbord og kva det nå heiter alt saman.

Ho mor måtte opp i stigen ho også, trass i høgdeskrekk. Det skal seiast: Å stå i ein stige høgt til vers og skulla slå i ein spiker med venstrehanda - vel, det blir venstrehandsarbeid! Ikkje ofte eg føler meg SÅ klønete!