Liste meg her og liste meg der...

Denne helga starta fredag med tidenes ferjekø som strekte seg frå Mortavika og godt forbi Sørbø kyrkje på Rennesøy. Det gjekk berre to ferjer, og me var vel fleire som sendte Fjord1 ein "venleg" tanke der me sat time etter time. Me hadde planlagt å handla til helga i Aksdal, men begynte å tenka alternativt då me fant ut at der stenger dei klokka 21.00. Klokka 20.53 parkerte me ved Aksdal senter, og eg rakk å vera den aller siste kunden gjennom kassa, gudskjelov. Me var på Tveit litt over halv ti, godt og vel leggetid for nokon og ein kvar, og mørkt som i ein sekk.

Laurdag inntok ho mor horisontalen i senga store deler av dagen. Mistanken er retta mot penicillinkuren mot bihulebetennelsen eg tok denne veka; magen var i alle fall alt anna enn god. Dei tre musketterane var ute med tante, onkel og søskenbarn, mens Pål måtte ta seg av jobbinga aleine. Det er framleis listing det går i, og så har han fått sett i nok ei dør. Dei einaste listene eg har jobba med denne helga, er lister over alt me må huska når me skal nordover i haustferien. Det begynner nesten å bli ein slags mani med denne listeskrivinga; me er knapt komne inn dørene før me set i gong med ting me må huska neste gong.

Helga blei avslutta med eit brak søndag, då stigen Pål sto i glei ned frå veggen og blei liggande tvers over stabelen med parkett. Det gjekk verst utover vannkokaren, den gamle kassettspelaren til Pål og Torstein si fiskestang som det plutseleg blei to av. Pål blei, i følge han sjølv, redda av airbagen... Det var vel då me fant ut at nå et me lunsj, pakkar og kjem oss heim. Til alt overmål klarte eg å reisa frå mobiltelefonen min, men heldigvis hadde ikkje søster mi og familien reist ennå då me oppdaga det, så han er i det minste på sørsida av Boknafjorden. Førebels får folk ringa Pål eller hustelefonen dersom dei vil meg noko.

Eg har med meg heim to søppelsekker fulle av gamle filleryer. For rundt 30 år sidan, då foreldra mine bygde hytte på Tveit, gjekk mor mi berserk i klesskapa heime, og klypte lange remser av alle gamle kler. Desse leverte ho til ei dame som vevde filleryer. Søster mi, som for tida disponerer den gamle hytta, syns det blei vel mykje filleryer, og pakka ned ganske mange av dei. Desse har eg nå teke med meg, og planen er å sjå kor mange av dei eg vil bruka, i tillegg til å sy fast noko gummigreier på undersida av dei slik at dei kanskje blir liggande i ro. Me får sjå koss det går med dette prosjektet, men det er litt rart å rulla ut eit teppe og tenka "der er den kjolen, og der er den buksa..."

PS: Kjære slekt! Torstein ønskar seg ny fiskestang til 12-årsdagen sin...