Kjøkken og hemmelege ungar.

Endeleg tid for ein tur nordover igjen. Fire veker sidan sist. Eg kan ikkje akkurat seia at eg følte at eg hadde tid til det denne helga, med jobb til godt over øyrene. Men så var det nå ting som skulle gjerast, og ikkje minst julegåver som skulle overleverast, så då fekk jobb vera jobb, og så får det heller bli seine kveldstimar i veka som kjem.

Middagen stod og venta på oss då me kom til Tveit, og det var herleg! Med ei lærarmor som går i si eiga jobb-boble for tida, var ingenting ferdig pakka og me hadde kome oss relativt seint avgarde, så svoltne var me alle mann! Då me litt seinare kom ned i hytta, var det sju grader ute og seks grader inne. Ikkje den store sengevarmen, altså. Men den makalause gassomnen vår sette alle klutar til og gjorde det han kunne for å varma opp hytta så raskt det lot seg gjera. Sidan me har sirkelsaga ståande framme i stova, fant me ut at den kunne brukast til dynevarmingsstativ!

 

Ho mor søkjer varmen!

Sidan sist har det vore ein servicemann frå Gilje vinduer og sett på lekkasjen i vindauget vårt. Han fant årsaka til galskapen. Det var ei skrue som frå fabrikken si side var skrudd altfor stramt til, og som dermed hadde sørga for at treverket hadde sprukke. Me hadde fått melding om at dette nå var fiksa, så me var spente på korleis det såg ut. Dei fastbuande hadde vore nede nokre dagar tidlegare og rapportert at ting såg bra ut, og det var heilt tørt då me kom fredag kveld. I løpet av helga har det også blåse og regna kraftig rett mot dette vindauget, så me fekk verkeleg testa det ut. Endeleg kunne me kle igjen den veggen også. Eller som Pål snøfta: "Tilbake til der me var for eit halvt år sidan..." Glava dyttestrimmel, plast og veggplater. Nå kan me lista rundt dei vindaugene også, i tillegg til å få lagt parkett heilt ut.

Eitt stk friskmeldt vindauge...

Det nærmar seg jul, og dei tre musketterane våre blei innkalla av beste-Unn til noko svært hemmeleg oppe på Tveit laurdag føremiddag. Ikkje veit eg kva dei dreiv på med, men då eg og Pål kom opp til graut eit par timar seinare, var det nokon som var relativt sprekkeferdige og såvidt greidde å halda seg frå å busa ut med heile greia. Eg og Pål fekk oss ein handletur heilt på eiga hand etterpå, og dermed var alle julegåvene som i år skulle vidare til Voss på plass. 

Gåveinnpakking på gong...

Elles er det kjøkken det har gått i denne helga også. Nå er benkeplatene på plass, det er saga hol til vask og koketopp, og vasken er i tillegg montert i benkeplata. Dei skuffene og skapdørene som ikkje er i vegen for røyrleggjar og elektrikar er også monterte, så nå liknar det verkeleg på noko. Det gjenstår nokre foringar og dekklister her og der, men ein får i alle fall eit godt inntrykk av korleis det blir.

Tadaaa! Sjå kor fint!

Helga blei avslutta med søndagsmiddag oppe på Tveit. Onkel Stein kom også, så minstesnupps sette æra i å tyta øyrene hans fulle. Hjelpe meg så den jenta kan snakka! Så fekk me med oss heim eit lass med eplejuice og syltetøy av ymse slag, så me skal nok klara oss gjennom denne jula også...