Eg beisar og beisar. Short og t-skjorte er arbeidsantrekket, for ein vil jo gjerne få litt farge når ein likevel står ute og jobbar. Greit nok, eg er særs flink til å søla sånn til vanleg når eg malar også, men når den søraustlege vinden står på der eg jobbar, gjer det slett ikkje saka bedre. Jommen sa eg farge! "Ny stengrå" i flekkar nedover leggene var kanskje ikkje akkurat det eg hadde sett for meg. Eg ser ut som om eg har fått ei eller anna mellomaldersk pest, og det etter to rundar med white spirit og ein runde med Biltema sin handrens. Denne beisen sit godt!
Ein får tenkt på ganske mange saker og ting når ein står slik med malekosten, og det er ikkje fritt for at denne helga har tankane kretsa rundt vindskjerming av uteplassen. Det som skal bli terrassen på hytta ligg godt i le for nordavinden, men eg har i løpet av året merka meg at vinden svært ofte kjem frå søraust, inn i Kvitanesvikjå, og rett opp og inn på terrassen vår. Denne helga har me fått merka dette til fulle. Då kjem ein opp i konflikta mellom vindskjerming og utsikt, og eg vil gjerne ha begge deler. Me får grubla vidare, og sjå om me finn ei god løysing.
Pål driv nå og listar rundt vindauge og dører. Utruleg kor godt det viser igjen, og kor mykje meir ferdig det ser ut. Blir så fint atte, men fotoapparatet har visst hatt ferie denne helga, så dokumentasjon manglar.
Elles har me undra/fryda oss over kor godt minstejenta søv når ho ligg i vogna si utanfor hytta. Om det bles stikker og strå eller regnar kattungar - jenta søv like godt. Ho søv aldri så godt og så lenge heime. Det fører jo til at foreldra får nokre gode arbeidsøkter på hytta om dagane, og meir kan ingen forlanga!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar